Pistolet Walther P99 AS kal. 9x19mm

Walther P99 powstał w odpowiedzi na zapotrzebowanie dla służb mundurowych Niemiec na tani pistolet samopowtarzalny kalibru 9 mm. Jednocześnie zdeklasował model P88, który był pistoletem drogim. Konstruktorzy wyposażyli P99 w system „Anti Stres”, który organiczna do minimum oddanie przypadkowego strzału w sytuacji wysokiego stresu jakim poddawani są funkcjonariusze służb mundurowych.

Wyposażony jest w bijnikowy mechanizm uderzeniowy, mechanizm spustowy podwójnego działania (single action/double action). Siała spustu przy strzelaniu z bijnika uprzednio napiętego wynosi 20 niutonów, a w przypadku strzelania z samonapinania jest równa 50 niutonów. Droga spustu wynosi 14 mm (strzelanie z samonapinacza) i 5 mm (strzelanie z bijnika uprzednio napiętego). P99 jest wyposażony w przycisk służąc do zwalniania napiętego bijnika umiejscowiony górnej powierzchni zamka w tylnej jego części, za oknem wyrzutu łusek. Ergonomiczny chwyt jest wyposażony w wymienne okładziny, które umożliwiają dostosowanie chwytu pistoletu do indywidualnych preferencji użytkownika.

Firma Carl Walther WafFenfabrik powstała w Zella-Mehlis ponad sto lat temu. Pistolety Walther były głównie bronią cywilną, choć dużą ilość jego najpopularniejszego Modelu 4 zakupiła w czasie pierwszej wojny światowej armia niemiecka. Dla potrzeb wojskowych stworzono nawet powiększoną wersję Modelu 4, Model 6, strzelający przepisowym nabojem wojskowym 9 x19 Parabellum. Jako że nadal była to broń działająca na zasadzie zamka swobodnego, wojsko nie było z niej zadowolone i produkcja wkrótce ustała. Po wojnie kierownictwo w firmie objął syn Carla, Fritz Walther, który zmienił profil oferty firmy, konstruując bardzo udany i na owe czasy ultranowoczesny pistolet PP (Polizeipistole) na nabój 7,65x17SR. W końcu lat 30. powstał P 38, który wprowadził na rynek pierwszą od czasu Browninga nowość w dziedzinie ryglowania - ryglowanie ryglem wahliwym - i uzupełnił klasyczny brownineowski katalog rozwiązań sprężyn powrotnych (na, pod i wokół lufy) układem dwóch równoległych sprężyn w tylnej części zamka.

Przed wojną zakłady Walther produkowały znakomity pistolet sportowy Olimpia, oparty o konstrukcję PP, na naboje .22 Short i .22 LR. Po wojnie wrócono na krótko do Olimpii, ale wkrótce pojawiły się nowe pistolety sportowe, treningowe i wyczynowe serii GSP. Z broni użytkowej w roku 1969 do produkcji weszły nowe pistolety TPH (Taschenpistole mit Hahn) na nabój 6,35x15SR lub .22 LR, zastępując przedwojenny model WTP. Produkowano także skrócone warianty P 38 - pistolety P 38k i P4, a w roku 1980 pojawiły się dwa nowe pistolety policyjne Walthera: P5, oraz jego uproszczona odmiana PP Super, pistolet działający na zasadzie odrzutu zamka swobodnego i strzelający nowym nabojem 9 x18RB Ultra. P5 nie ma bezpiecznika, a jedynie dźwignię napinającą i zwalniającą kurek, która jednocześnie służy jako zatrzask zamka, redukując ilość dźwigni, dźwigienek i przełączników zwykle pokrywających całą lewą stronę szkieletu pistoletów do jednej, uniwersalnej. P5 był dobrym pistoletem, ale żadną miarą nie mógł spełnić wymagań konkursu amerykańskiego, więc Walther stworzył na ten konkurs pistolet potem wprowadzony do produkcji jako P88.

Po raz pierwszy duży pistolet Walthera ma normalną lufę ryglowaną przez przekoszenie, poruszaną występem prowadzącym, który wprowadza komorę nabojową w wycięcie okna wyrzutowego, podobnie jak w pistoletach SIG-Sauer czy Glock. P88 ma też dźwignię bezpiecznika jednakowo dostępną dla strzelców lewo- i praworęcznych, co było jednym z warunków konkursu. Konkurs jak wiemy, wygrała Beretta, a Waltherowi pozostał jedynie rynek cywilny.

Dane Techniczne:

• kaliber: 9 mm
• nabój: 9 mm PARA
• pojemność magazynka: 16 nabojów
• ryglowanie: przekoszenie lufy
• masa: 700 g
• długość:180 mm
• wysokość: 137 mm
• szerokość: 32 mm
• długość lufy: 102 mm
• bezpieczniki: wewnętrzna blokada bijnika
• spust: SA/DA

Uwaga !!!

Wymagane pozwolenie na broń oraz odpowiednia Promesa.